چاپ افست | افست لیتوگرافی | چاپ امروز

چاپ افست که به لیتوگرافی نیز معروف است، متداول ترین روش چاپ برای پروژه های تجاری با حجم زیاد است.

در روش چاپ افست از آب ، جوهر ، رول های لاستیکی و صفحات فلزی (هر صفحه مجزا برای هر رنگ مجزا) استفاده می شود. که جوهر را جهت انجام فرایند چاپ به رول های لاستیکی منتقل می کند. همانطور که کاغذ از طریق رول ها حرکت می کند. رنگ برای ایجاد تصویر نهایی لایه به لایه به سطح مورد نظر منتقل می شود.

متریال مورد استفاده برای چاپ افست کدام است؟

چاپ افست به شما امکان چاپ روی چندین سطح را می دهد که می تواند شامل متریال پرکاربرد روبرو باشد: چاپ بر روی انواع کاغذ با گرماژ های متنوع ، چاپ بر روی انواع مقوا ، چاپ بر روی فلز ، چاپ پلاستیک

چرا چاپ افست چاپ غیر مستقیم محسوب می شود؟

در اثر تماس سیلندر لاستیک با سیلندر چاپ، مرکب به سطح کاغذ می رسد. بدین خاطر این نوع چاپ روش غیر مستقیم محسوب می شود. (فرم چاپ در تماس مستقیم با کاغذ نیست). چاپ افست که به آن چاپ لیتوگرافی نیز گفته می شود، بر اساس روش چاپ همسطح بوده و امروزه پر استفاده ترین روش چاپی است و این مساله به دلیلی ویژگی های خاص این روش است که ترکیبی از استحکام و سرعت و کیفیت و صرفه جویی اقتصادی را در رابطه با بخش وسیعی از کارهای چاپی دارد.

اقلام چاپی مورد چاپ برای چاپ افست کدام است؟

محصولاتی که برای تولید انبوه استفاده می شود و بسیار مفید است:

پوسترها
کتاب ها
جلد کتاب
بروشورها
کارت ویزیت
تراکت ها
روزنامه ها
مجلات

مزایای چاپ افست چیست؟

این روش زمانی کارآمدترین است:

مقادیر زیادی محصول چاپی تولید می شود (بیش از 100 قطعه).
مطابقت دقیق رنگ لازم است.

راه اندازی و تولید چاپ افست چگونه است؟

به دلیل تولید هر صفحه استفاده شده در فرآیند ، تنظیم چاپ افست پرهزینه و زمان بر است. با این وجود ، پس از راه اندازی پروژه ، زمان تولید با رنگ و کیفیت چشمگیر سریع است.

معایب چاپ افست چیست؟

در حالی که چاپ افست دارای مزایای زیادی است ، موارد زیر را باید در نظر گرفت:

ایجاد چاپ‌های جدید در زمان کم با چاپ افست اتفاق نمی افتند. از آنجا که صفحات باید ایجاد شوند ، یک جدول زمانی طولانی تری نیز باید در نظر گرفته شود.
مشاغل کم حجم در هر قطعه قیمت بالایی باید بپردازندو
غلط های تایپی و گرافیکی می تواند باعث از دست رفتن دسته ای و نیاز به شروع روند کار از ابتدا شود.

لیتوگرافی (چاپ افست) چیست؟

واژه لیتوگرافی از دو کلمه یونانی (لیتو) یعنی سنگ و گرافین یعنی نوشتن تشکیل شده است. این موضوع یعنی نوشتن بر روی سنگ به سال 1796 بر می گردد . زمانی که این روش به وسیله آلویس زنه فلدر در باواریا کشف شد. او بر حسب اتفاق دو اصل عمده این روش را کشف کرد.

آب و چربی با یکدیگر ترکیب نمی شوند.
واکنش طبیعی ماده ای مثل سنگ در برابر آب و چربی .

لیتوگرافی ( یا چاپ سنگی ) در شکل اولیه آن به این صورت بود که طرح مورد نظر روی لوح سنگی کشیده می شد، سپس سطح سنگ با استفاده از آب و صمغ عربی شست و شو داده می شد. قبل از چاپ، سنگ را با آب مرطوب می کردند و در نتیجه قسمت های چرب شده سنگ، آب را دفع کرده سپس لوح سنگی مرکب زده می شد که این مرکب به قسمت های قابل چاپ که قبلا چرب شده بود می چسبید و قسمت های آب خورده آن مرکب را دفع کرده و سپس با قرار دادن کاغذ بر روی سنگ و وارد کردن کمی فشار تصویر مرکب خورده بر روی کاغذ منتقل می شد.

چاپ به روش لیتوگرافی در ابتدای پیدایش و مراحل اولیه، تکنیک بسیار جالبی بود و بعنوان یک روش هنری مورد استفاده طراحان قرار می گرفت. با پیشرفت لیتوگرافی تکنیک چاپ رنگی هم به وجود آمد که به آن کرمولیتوگرافی (Chromolithography) گفته می شود. در این روش برای چاپ هر رنگ یک لوح سنگی جداگانه تهیه می شد، پیشرفت های بعدی منجر به پیدایش اتولیتوگرافی (Autolithography) شد که در این روش طراح می توانست طرح خود را مستقیما بر روی سنگ پیاده کند.

کاربرد عکاسی در لیتوگرافی چیست؟

کاربرد عکاسی در لیتوگرافی امکان انتقال مستقیم تصویر را بدون نیاز به طراحی و یا انتقال با دست ممکن ساخت. این روش باعث شد تا لیتوگرافی در سطح وسیعی مورد استفاده قرار گیرد، چون در این صورت است که می توان متن و تصویر را بدون نیاز به طراح زبردست و با دقت بیشتری نسبت به کار با دست، تولید کرد. لوح سنگی به علت حجم زیاد آن کم کم جای خود را به صفحات نازک فلزی و قابل انعطاف داد، که بعدها در اثر پیشرفت تکنولوژی، پلیت هایی از جنس پلاستیک و کاغذ نیز عرضه شد.

چاپ لیتوگرافی مستقیم چگونه بوجود آمد؟

چاپ لیتوگرافی مستقیم، یعنی چاپ مستقیم از طریق یک پلیت و بدون استفاده از لاستیک، در آغاز توسط هنرمندان برای چاپ آثاری به تعداد اندک مورد استفاده قرار می گرفت. از اوایل قرن بیستم لیتوگرافی مستقیم کم کم جای خود را به لیتوگرافی افست داد، که در آن تصویر چاپ شونده به صورت غیر مستقیم و با واسطه (لاستیک) بر روی کاغذ چاپ می شود. یعنی طرح چاپ شونده به شکل ناخوانا (معکوس) بر روی واسطه ای به نام لاستیک (افست) شده و مجددا به صورت خوانا بر روی کاغذ چاپ می شود. بنابراین در چاپ افست تصویر به شکل خوانا (مستقیم بر روی پلیت( منعکس می شود، سپس به حالت ناخوانا (معکوس) بر روی لاستیک افست شده و در نهایت به شکل خوانا بر روی کاغذ چاپ می شود. چاپ افست قبل از این که بر روی کاغذ و مقوا انجام شود به عنوان یک روش مناسب برای چاپ حلب مورد استفاده قرار می گرفت. پیشرفت های فراوانی در تکنولوژی چاپ افست صورت گرفته که این روش را به عنوان یکی از مهم ترین و پراستفاده ترین روش های چاپی مطرح کرده است.

1. پیدایش پلیت فلزی نازک (زینک) به سازندگان ماشین های چاپ این امکان را داد تا ماشین های چاپ سیلندری را که سرعت چاپ آنها دو تا سه برابر ماشین های مسطح است تولید کنند.

۲. عمر پلیت های فلزی افزایش یافت، چون دیگر نیازی به تماس مستقیم پلیت با مواد زبری مثل کاغذ و مقوا نبود . پیدایش واسطه ای به نام لاستیک سیلندر این مشکل را حل کرد.

3. استفاده از لاستیک سیلندر به عنوان واسطه بین پلیت و کاغذ امکان چاپ تصاویر بسیار ریز و دقیق را فراهم نمود، زیرا مرکب نیز با حداقل فشار ممکن بر روی کاغذ منتقل می شود.

4. ادامه پیشرفت در تکنولوژی ساخت مواد و شیمی، باعث پیشرفت های مهمی در تولید موادی مثل فیلم، پلیت، مرکب و کاغذ شد که به وسیله آن امکان چاپ افست با کیفیت بالا و سرعت زیاد فراهم آمد.

5. استفاده از روش حروفچینی نوری (Photo setting) که پیشرفت های حاصل در آن، به پیدایش ایمیج ستر یا فیلم نگار (imagesetter) شد، که امکان تولید فیلم را با عکاسی و یا لیزر فراهم می سازد که مناسب ترین روش برای تولید پلیت افست است.

تاریخچه چاپ

اختراع فن چاپ در حقیقت به قرن ها پیش از گوتنبرگ که نامش به عنوان مخترع چاپ در تاریخ به ثبت رسیده است بر می گردد. آشوریان چند هزار سال قبل از میلاد بر خشت هایی از گل رس مهر زدند. استعمال حروف قابل انتقال نیز میان سال های ۱۰۵۱ تا ۱۰۵۸ در چین آغاز شد. تقریبا ۲۰ سال پس از نخستین تلاش های گوتنبرگ در امر چاپ، این صنعت با استفاده از سطوح برجسته در ونیز – فلورانس – پاریس و لیون در حدی مختصر و محدود رواج یافت. در میانه های قرن ۱۵ انقلاب بزرگی در شرف وقوع بود و در سال ۱۴۵۲ گوتنبرگ آلمانی به ایده چاپ متحرک تحقق بخشید. ۳۰۰ سال پس از اختراع دستگاه چاپ گوتنبرگ نمایشنامه نویس آلمانی به نام آلوئیس زنه فلدر چاپ سنگی یا لیتوگرافی را در سال ۱۷۹۶ میلادی اختراع کرد

به نظر می رسد چاپ سنگی را برای نخستین بار میرزاصالح شیرازی در تبریز راه اندازی کرده باشد. میرزا که از سوی دولت ایران برای فراگیری هنرهای جدید به اروپا رفته بود در برگشت یک دستگاه چاپ سنگی با خود به تبریز آورد که آن را در سال ۱۲۵۰ قمری راه انداخت.

تاریخچه چاپ افست

اختراع چاپ افست به دو مخترع آمریکایی به نام «ایرا» و دیگری آلمانی مقیم آمریکا به نام «گاسارهامن» نسبت می دهند. هر دو مخترع در حدود سالهای ۱۹۰۴ میلادی این ایده را که می توان با فرمهای لیتوگرافی چاپ غیر مستقیم انجام داده را بررسی و آزمایش می کردند. گفته می شود که روبل یک چاپخانه دار کوچک با تجهیزات پیش از چاپ لیتوگرافی بود. روزی به دلایلی برای چاپ اسکناس با مشکل کیفیت چاپ مواجه می شود. وی برای حل این مشکل از لاستیک نرم تری برای چاپ استفاده می کند در این میان اپراتوری هم که مسوول تغذیه کاغذهای اسکناس به درون دستگاه بود. در هر چند دور چاپ یک بار کاغذ را وارد دستگاه نمی کرد، این عمل باعث می شد که با نبودن کاغذ، ابتدا مرکب به روی لاستیک و سپس به پشت کاغذ بعدی انتقال یابد. وقتی روبل یکی از این چاپ های باطله را بررسی کرد با تعجب متوجه شد که کیفیت چاپ های باطله در پشت کار به مراتب بهتر از چاپ روی کار است. این کشف مهمی بود که سرآغاز چاپ افست شد، روبل از آن پس برای تحقیق و توسعه روش چاپی غیرمستقیم با فرمهای لیتوگرافی را رها کرد و این روش تازه را که چاپ افست نامید برای کار انتخاب کرد.

موفقیت واقعی چاپ افست زمانی به دست آمد که صفحه‌های مسی یا سطح حساس به نور به عنوان فرم اختراع شدند. تفکر تهیه فرمی که بتوان آن را روی استوانه (سیلندر) بست از رنه فلدر است.

تاریخچه چاپ افست از نگاهی دیگر

اولین ماشین چاپ افست لیتوگرافیک در حدود سال ۱۸۷۵ در کشور انگلیس ساخته شده این ماشین برای چاپ روی فلز طراحی شده بود. سیلندر افست با یک مقوای خوش پرداخت پوشیده شده بود که تصویر چایی را از سنگ لیتوگرافی به سطح فلز منتقل می کرد. در حدود ۵ سال بعد، پوشش مقوایی سیلندر افست به پلاستیک تغییر پیدا کرد و این ماده همچنان به عنوان متداول ترین ماده در صنعت چاپ افست کاربرد دارد.

اما چاپ افست امروز پس از بروز یک اشتباه در فرآیند تولید کشف شد! اولین شخصی که از ماشین چاپ افست برای چاپ روی کاغذ استفاده کرد یک آمریکایی به نام ایرا واشینگتن روبل بود. او در سال ۱۹۰۳ وقتی که روی یک ماشین لیتوگرافی کار می کرد به چاپ افست رسید. در آن زمان لیتوگرافی معمولا برای تولید مجدد طرح از طریق چاپ پلیت‌های ساخته شده از لاستیک و سنگ آهک استفاده می شد.

ایرا واشینگتن در حین کار فراموش کرد تا بین پلیت‌ها کاغذ قرار دهد و باعث شد تا تصویر به روی پلیت پلاستیکی منتقل شود. او وقتی به اشتباه خود پی برد، اصلاحاتی انجام داد و فرآیند را دومرتبه انجام داد.

روبل بعدا متوجه شد که پلیت پلاستیکی تصویری دقیق تر از سنگ آهک برجای گذاشته است. بنابراین او تصمیم گرفته تا ماشینی بسازد که از این فرآیند چاپ استفاده کند. بعد از کشف روبل، دو برادر به نام های چارلز و آلبرت هریس، صاحب شرکت چاپ خودکار هریس، تصمیم گرفتند تا یک چاپخانه راه انداخته و در طرح روبل شریک شوند. آنها به سبک ماشین چاپ روتاری یک مدل ماشین ساختند.

اختراع این برادران مدلی است که چاپ افست مدرن امروزی به شيوه آن الگو گرفته اند، هرچند به دلیل تغییرات حاصل از فن آوری در عصر معاصر با گذشت زمان اندکی تغییر یافته است.